HOŞGELDİNİZ


Fotoğrafları büyütmek için üzerine tıklayınız


HAYAT YAŞANTI ARAMAK DEĞİL, KENDİNİ ARAMAKTIR. (C.PAVESE)


9 Mart 2009 Pazartesi

UYUM


Bu fotoğrafı siteye koyduğum ilk saniyelerde, başlığını düşündüm, aklıma ilk gelen başlığı koydum. Uyum. Daha önce de bu fotoya bakmıştım ama uyum fikri kafamda oluşmamıştı. Fotoğrafı siteye koyduktan sonra uyumla ilgili ne yazabilirim diye birkaç gün düşündüm. Bugüne kadar fotolara bakarak insanı ve toplumu konu alan yazılar yazmıştım. Ama bu kez yalnızca doğayı yazacaktım. Doğayı, doğadaki uyumu yazarsam eğer insanı da anlatmış olabileceğimi düşündüm. Neden böyle düşündüğümü yazının sonuna doğru sizlere açıklayacağım.

Hemen herkesin yaşamında en az bir kere şahit olduğu bir olaydan bahsetmek istiyorum. Öyle bir doğa olayı ki bu, henüz bilim adamlarınca da tam olarak açıklanamamış. Binlerce kuşun bir araya gelerek uyumlu bir biçimde, gökyüzünde tüm etkileyiciliğiyle uçmaları. Kimin lider olduğu ve aralarındaki iletişimin nasıl sağlandığı bilinemeyen, olağanüstü bir doğa olayı bu. Bütün kuşlar ahenk içinde hareket ediyorlar. Birden yön değiştirmeleri, hepsinin aynı anda rotalarını belirlemeleri ve bu uyumu mükemmel bir biçimde sergilemeleri. Bu hareketler sırasında hiçbir kuşun birbirine çarptığını asla göremezsiniz. Hepsi büyük bir organizmanın birer parçasıymış gibi davranırlar. Bu kadar güzel bir korelasyonu nasıl sağlayabiliyorlar acaba?

Uyuma ilişkin buna benzer çok sayıda örnek verilebiliriz. Balıklar, arılar, karıncalar ...vs

İnsanlarla ilişki halindeki canlılarda da, benzer uyumsal davranışların olduğu değişik araştırmalarda gözlenmiştir. Sahibinin geleceğini çok önceden bilip de, kapı önünde bekleyen köpekler üzerinde yapılan araştırmalarda, bunun bir şartlı refleks olmadığı, köpeğin sahibiyle kurduğu hissi ve ruhsal bir uyum sürecine bağlı olduğu belirlenmiştir.

Acaba insanlarda bu tarz uyumun olmaması, oluşum yapısıyla mı ilgili, yoksa insanın diğer nesnelerle kurduğu yapay ilişkilerin karmaşasından mı kaynaklanıyor?

Doğal Kalın

1 yorum:

Adsız dedi ki...

İÇ SAVAŞ ÇIKTI DIŞ GÜÇ LAZIM
İçimde o kadar karmakarışık duygular var ki, hangisine kulak vermem gerekiyor, hangisine kulak tıkamam gerekiyor bilemiyorum. İki kişi aynı anda konuşuyor ve doğal olarak birbirlerini anlayamıyorlar. Bu iki kişide biri içimdeki özümdeki ben, diğeri ise ağır abi tiplemesi olan dışarıdan görünen ben.
Çocukken kardeşimizle anlaşamayız ve karşılıklı bağırarak birbirimize istediklerimizi yaptırmaya çalışırız.Tabi ki bu durumu anlayan annemiz ikimize birden müdahale ederek yani bağırarak bizi ayırır.kardeşimizle biraz ayrı kalıp kendi başımıza düşününce her şeyi daha net görürüz ve barışmak için orta yol bulmaya çalışırız.
Beklide kendimizle çatışma halinde iken dışarıdan birinin bize bağırması yani yol göstermesi lazım. İçimdeki ve dışımdaki ben barışmak için çabalasın, yoksa bu çatışma insanı dengeli bir hayattan uzaklaştırır. Kendimizle anlaşmak zorundayız uyum içinde olmalıyız, çünkü kendimizi bırakıp gidebildiğimiz hiçbir yer yoktur.