Biz büyüdükçe her şey küçülür gibi olur. Elimizi tutan eller, giyindiğimiz elbiseler, oynadığımız oyuncaklar….. oysaki onlar küçülmüyor, biz büyüyoruz.
Biz büyüdükçe büyüyen başka şeylerde olur. Kendimiz gibi duygularımız büyür, daha karmaşık hale gelir. Tasa yaptığımız meseleler büyür, çok çeşitli hale gelir. Sorumluluk duyduğumuz insanlar büyür. Küçük dünyamız büyür, sonsuzluk içinde olduğumuzu anlarız. Anlatacağımız anılarımız büyür……
Biz büyürken küçülen şeyler de var mıdır acaba. ? Evet var.
Masumiyetimiz küçülür..
Güldüğümüz ve kendimizi mutlu hissettiğimiz saatler küçülür…
Kendimize olan sevgimiz küçülür…
Hayallerimiz küçülür…
Tüm hayallerimizin gerçekleşeceğine olan inancımız küçülür…
Küçük şeyleri başardığımız için duyduğumuz heyecanlar küçülür….
Biz büyüdükçe kötüleşiyor muyuz acaba ?
2 yorum:
Hz. Mevlana*dan bir alıntı.
Eşylarımız küçülüyorsa, büyüyoruz...
Haydi, şu benlikten kurtul, herkesle anlaş, herkesle hoş geçin. Sen kendine kaldıkça, bir habbesin, bir zerresin fakat herkesle birleştin, kaynaştın mı, bir ummansın, bir madensin! Bütün insanlarda aynı ruh vardır, ama hepsinde de aynı yağ bulunmaktadır. Dünya da çeşitli diller, çeşitli lügatler var, fakat hepsinin da anlamı birdir, çeşitli kaplara konan sular, kaplar birleşirler, bir su hâlinde akarlar. Tevhidin ne demek olduğunu anlar da, birliğe erersen, gönülden sözü, mânâsız düşünceleri söküp atarsan, can, mânâ gözü açık olanlara haberler gönderir, onlara gerçekleri söyler.
derleyen. visionart
çocuklar büyüdükce heyecanlanırlar bizlerde büyüdükce üzünleniriz.
Yorum Gönder