Çok uzaklarda bir köy vardı da o köy bizim köyümüzdü hani, gelemesek de, gidemesek de o köy yine de bizim köyümüzdü. Gitmesine gidiyorduk, kalmasına kalıyorduk, bizim köyümüz güzel köyümüz de diyorduk ama köyümüzde artık insan kalmamıştı. Gidilmeyen yolları, kullanılmayan bahçeleri, ayakta zor duran evleri vardı. Aldı götürdü her şeyi zamanın ağır ve kasvetli havası. Öyle uzaktı ki orası belki gelemeyecektik, gelsek bile bulamayacaktık. Gidersen yalnız kalacaktın kalabalıkta. Kalırsan yalnız kalacaktın yalnızlıkta. Kader öyle çizmişti, renksiz ve donuk resmini. Gitmeyi tercih eden çok oldu, kader diyip kalanlar az oldu.
Gidemedi, kopamadı artık yaşamayan eşinin hatıralarından. Bağlamıştı kader onu, en kalın ipinden. Kesemezdi, çözemezdi.
O da denemedi zaten.
1 yorum:
DUR GİTME
Hani derlerya hiç bir deniz kirli kalmaz,atar kendinden olmayan ne varsa diye.İşte sen oralısın,o denizdensin büyükanne,saçların beyaza bulanmış,ellerin oraktan nasır tutmuş.Ve zındansı yaralı gözlerin,maviye çalardı büyükanne
Olmayan bir nedeni vardı sürgünlüğünün ve sen konuşurken dilinden doğan her ses bir nehir gibi aktı yüreğime.Hayatım ivme kazandı büyükaane,gitmee...
Hadi yine konuş,konuşki Munzur olsun sesin,konuşki yarılsın dağları Dersim'in
anılarımı bir yusufcuk gibi havalandıran sen değilmiydin, Gitme.
Senden geriye ölüm artığı olan bir beden ve isimsiz bir köy kaldı büyükannem....
BU FOTOĞRAFINIZ BANA ÇOK SEVDİĞİM BİRİNİ HATIRLATTI. ONURLUCA BU HAYATTAN GÖÇÜP GİDEN BÜYÜKANNEMİ.ÖMRÜMÜN EN GÜZEL KÜÇÜK KADININI....
Yorum Gönder