Bu yazıyı 2-3 gün önce arkadaşım olan birisinin beni telefonla arayarak çok kötü durumda olduğunu, hatta intihar etmek istediğini söylemesiyle başlayan bir diyaloğun sonunda kaleme aldım. yazıyı yayınlamak için kendisiyle yaptığımız görüşmede onunda benzer içerikte bir yazıyı kaleme aldığını öğrenince onun yazısınında yayınlamaya karar verdim.
Bu kişi çalıştığı işyerindeki bir kişiyle tartışmış, tartışma büyüyüp o işten ayrılmak istediğini söyleyerek ve buna ait başka mesajları da vererek o ortamdan ayrılmasının ardından, evine gelmiş. 6 ay içerisinde ayrıldığı ikinci işi olacaktı bu. Bunu 2 yönden olumsuz algılıyordu. Bunlardan ilki: iki defa işten ayrılmış olması, kendisinin ne kadar uyumsuz bir insan olduğunu gösteriyordu. Nereye giderse gitsin, ne yaparsa yapsın bunu başaramayacağını, iyi ve uyumlu bir insan olarak yaşamını düzene koyamayacağını düşünüyordu. Böyle olunca yapabileceği en iyi şeyin intihar etmek olduğunu söylüyordu.
İkinci sorun yapması hali, 6 ay içerisinde 2 defa işyerinden ayrılmış bir insanı hiç kimse bir daha işe almazdı. Mevcut gelir düzeyine göre hayat standardını oluşturmuştu, eğer iş bulamazsa kredi kartı borcu gibi borçlarını ödeyemez ve dolayısıyla yaşamını iyi bir şekilde devam ettiremeyecekti, buna göre yaşamasının anlamının olmadığını söylüyordu.
Peki tekrar işinin başına dönüp dönemeyeceğini sorduğumda; dönemeyeceğini çünkü ayrılırken onlara kötü şeyler söylediğini, bu yüzden onları arayıp tekrar oraya devam etme isteğini iletmesini, gururuna yediremeyeceğini söyledi.
Bunun üzerine gurur meselesi yada kavramı üzerine konuştuk bir süre daha. Sonunda beni dinleyeceğini söyledi, gururuna yediremeyeceği şeyi "gururunu ayaklar altına alarak" onları aradı. 5-10 dakika sonra beni tekrar aradığında bu sefer sevinç çığlıkları ve bol teşekkür ederimli konuşmaları vardı.
Sanırım eski filmlerdeki “fakir ama gururlu genç” söylemleri çok fazla içimize işlemiş. O yüzden doğru olmadığını bilmemize rağmen içimizdeki şeyin söylediğinin tersini yapmayı gururlu olmakla, yada gururuna yedirememekle açıklayabiliyoruz. Sanırım gururlu olmakla onurlu bir yaşam sürmeyi hep karıştırıyoruz.
Bir şairimizin söylediği gibi onurlu yaşam:
Herşeyin onurlusu olmalı
Hayatın, aşkın, dostlukların
Onurlu bir hayat yaşamalı insan
Üzerine düşenleri layıkıyla yaparak
Utanmadan, sıkılmadan
Onurlu yaşamın nasıl olması gerektiğine ilişkin bir yazıyı bundan sonraki yazımın konusu yapmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder