Bir taşın bağrından açan kır çiçeği, bir dağın soğuk eteklerinde baş gösteren kardelen. Ortak kaderinizde güzellikmi var. Ah kır çiçeklerim… Vazolarda solup gitmeden, yamaçlarda güzelliğini kaybetmeden ve her şeye rağmen başın dik kendini koruman.Kurumuş topraklarda aç susuz beklersin, ne zaman ki yağmur yağdı bayramın olur. En büyük dileğin bir sonraki yağmurun seni ıslatmasıdır. Nasıl solmadan kalmayı başarıyorsun? Neyi ümit ediyorsun? Neyine güvenip en dipte açıyorsun?
Ben kır çiçeği olamam. En diplerde tohumum toprağa düşmeden açılamam. Bekleyemem, bakamam, seyreyleyemem. Oksijen çekemem, karbondioksiti ciğerlerimde tutamam ve ben asla dağ çiçeği olamam...
Yazan: Yağmur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder