YAŞAMIN BASAMAKLARI

Yukarıdaki fotoğrafı memleket gezisi sırasında rastlantı sonucu çektim. Güzel bir fotoğrafdı ama sadece güzel bir fotoğraf olmasının dışında, anlatmak istediği bir şeyler daha varmış gibi geliyordu. Bu fotoğrafı başka insanlara göstermeden önce anlatmak istediği şeyin ne olduğunu bulmaya çalıştım. Ortada bir sır vardı bende bu sırrı çözmek istiyordum. Bu nedenle ne hissettirdiğini bulmaya çalışırken; belki çok zorlama bir benzetme olacak ama insanların hayat yolculuğunu anlatıyor gibi geldi bana.

Fotoğrafın çekildiği yani benim bulunduğum nokta başlangıç noktası. Uzaklarda ışık var ve buradan insanların hepsi ışığa doğru harekete başlıyor. En yakın tepeden herkes geçiyor. Bu nedenle burası en belirgin ve koyu renkte. Bazı insanlar ileride görülen ışığa devam etmeyi tercih ediyorlar. Tekrar yola çıkıyorlar, bir dizi zorlu yolculuktan sonra ikinci tepeye ulaşıyorlar. Buradaki insan yoğunluğu ilk tepedekilerden daha az, bu nedenle birinci tepeye göre daha açık renkte.

Işığa doğru devam etmek isteyenler tekrar yola çıkıyorlar. Sayıları biraz daha azalmıştır. Üçüncü, dördüncü tepe derken yavaş yavaş ışığı, aydınlığı hissetmeye başlıyorlar. Tepelerdeki insan sayısı giderek azalıyor, ama ileri gittikçe hem ışık miktarı artıyor, hem de daha yukarılara çıkılıyor.

Gökten gelen en aydınlık ışık en son tepededir. Kafanı kaldırırsın bakarsın ışığın geldiği yere, gökyüzü açık ve engelsiz olduğu için görebilirsin kaynağını.

Aydınlığın en güzelini görürsün, hissedersin, yaşarsın.