RENKLERİM

Hayatımda renkler vardı. Kırmızı, pembe, beyaz, mavi, yeşil… Kırmızı aşkı, pembe duygusallığı, beyaz saflığı, mavi özgürlüğü, yeşil cenneti, kahverengi bereketi temsil ederdi benim için. Tüm hayat bu renklerden ibaret sanırdım. Tüm hayatımda bu renkler olacak sanırdım. Siyaha bile biçemezdim kötü bir anlam. O da asilliği temsil ederdi benim için.
İnsanları tek bir kalıptan çıkmışlar gibi düşünürdüm. Herkes çalışkan, herkes dürüst, herkes fedakar, herkes merhametli, herkes adaletliydi benim için. İlk kez tanıştığım bir insan hakkında bile düşünmezdim, görünen yüzünün bir maske olabileceğini. O maskenin altında göründüğü gibi olmayan farklı karakterde bir insan olabileceğini. Taki sevdiğim, fikirlerine değer verdiğim bir arkadaşımın, bana insanlara çok çabuk güvenip onlara çok fazla değer verdiğimi söylemesine kadar.

Şimdi kızıyorum kendime, nasıl bu kadar zaman at gözlüğü ile bakabilmişim insanlara diye. Niye hiç konduramamışım siyaha yalanı, riyayı, kıskançlığı, sahte tebessümleri, çıkarcılığı.

İnsan insanın aynasıdır derler. İnsan baktığı insanda kendisini görürmüş. Kendi düşünceleri doğrultusunda şekil verirmiş karşısındakine. Ama tüm bunlar beni teselli etmiyor ki. Hayal kırıklıklarımı silmiyor ki. Değişti bir kere siyahın anlamı benim için. Kıydılar o asil siyaha. Siyaha yükledikleri bu yeni tanıma alışmam zaman alacak. Ama kendim için ezberlemem lazım bu yeni anlamını.

Temkinli yaklaşmayı öğrenmeye çalışmalıyım insanlara. Tamamen iyi niyetle yapılan yada söylenen bir şeye bile ne kadar kötü anlamlar yüklenebildiğine alışmaya çalışmalıyım. Beklentilerin, elini veren kolunu kaptırır misali ne kadar sınırsız olduğuna alışmaya çalışmalıyım.

Bir taraftanda ağır bir yük var üzerimde. Tüm bu saydıklarıma alışmaya çalışırken de kendi değerlerimden ödün vermemeliyim. Ön yargılı olmadan yapmalıyım tüm bunları. Ben ben olarak kalmalıyım. Tamam siyahı kaptırmış olabilirim ama asla izin vermemeliyim pembemi, kırmızımı, mavimi, yeşilimi özelliklede beyazımı almalarına. Onlar benim ve benim olarak kalmalılar.

Yazan: GÜL