Hayat oyunu yeni bir sahnesini açtı. Oyuncuları sen ben o. Sonra onlar bunlar ve yeni oyuncular. Herkes iyi oynasın bu oyunu, rolünü koysun ortaya, yaşasın yaşatsın her şeyini. Oyun bu, seyircisinin de oyuncu olduğu bir oyun.
Gölge oyunudur bu. Sahnesi dünya, oyuncuları kukladır. Perdeye vuran ışık hayat verir kuklaya. Hayat bulur, oynar oyununu.
Sönünce ışık görünmez olur, taşır kendini karanlıklara.
****
Ömer Hayyam’ın dediği gibi
Biz gerçekten bir kukla sahnesindeyiz
Kuklacı felek usta, kuklalarda biziz
Oyuna çıkıyoruz birer ikişer
Bittimi oyun sandıktayız hepimiz.
1 yorum:
Hayatın oyun olduğunu düşünürüm hep.Bende bu oyun içindeyim ama neresinde? Zorunlukların olduğu yerde mi,yoksa doğallığın ve özgürlüğün olduğu yerde mi? Sorular,sorunlar ve bilinmezlikler...off. Bu fotoğraftaki hayatta ben bir yolum. Neden mi? Çünkü istesemde çıkamam o sınırların dışına.Tarladaki ve dağlarda ki gibi geniş alanlarım ve tercihlerim yok. Yok derken var ama yok,yani olamıyor.Çok istiyorum ama çaresiz kalıyorum. Emek harcıyorum karşılığını alamıyorum. Biliyorum olacak ama ya olduğunda ben olmazsam? İşte bu beni ürpertiyor. Ben bu gölge oyununun hangi karakteriyim? Oyunda ne zaman rol alacam veya alıyorum,cevapları düşünüyorum !!! Ben bu oyunda baş rolü oynuyor...yaşıyorum...
Yorum Gönder