Yeğenim doğalı bir yıl 3 ay oldu. Her gün biraz daha büyüyor. Yeni oyunlar, yeni kelimeler öğreniyor, yürüyüş sitilleri geliştiriyor kendince. Biz onun dünyasında nerede duruyoruz yada bizlerin kim olduğunu, onu nasıl sevdiğimizi anlıyor mu bilmiyorum. Yemeğe bizimle oturup, bizimle beraber çatal kaşık kullanmak için çaba sarfediyor. Biz ona o bize yemek yediriyor. Oyuncakla oynamıyor tabak, kepçe, terlik seviyor. Onun için bu eşyalar ne anlama geliyor, bu bir muamma.
Onun dünyası bize göre küçük olsa da, kendince zor ve çok büyük. Küçük bir kelebek, bir arı yada karınca içinde bu aynı. Dünya bize göründüğünden daha zor ve büyük onlar için.
Bu koca dünyada minicik kalmamak dileğiyle...
Yazan: Ayşe Ünal
2 yorum:
cengiz hocam fotoğraf harika. altına yazı yazmana bile gerek yok.
Kürşad Bey,
Fotonun altına yazıyı Cengiz bey değilde ben yazsam olur mu?
Yorum Gönder