Üniversite 2. sınıfta oda arkadaşımla birlikte yurda gizlice soktuğumuz küçük kaplumbağam geldi aklıma. Adını “Görkem” koymuştum. Dolapta besliyordum. Taki yurt Müdüresi teftiş esnasında kaplumbağayı yakalayana kadar. Zavallı Görkem yakalanır yakalanmaz önce odadan, sonra yurttan kovuldu. Soluğu en son Pet- Shop'ta aldı. Zararsız bir hayvanı kapı dışarı etmek ne kadar doğruydu bilmiyorum ama yurdun kurallarına uymak zorunda olduğumuz defalarca beynimize enjekte edilmişti. Ailemizi aramakla tehdit edilmiş, yurt sağlığını tehlikeye soktuğumuz vurgulanmıştı. Olay kaplumbağadan nasıl oldu da “amansız bir savaşa” döndü hatırlamıyorum. Ama yurt müdüresinin bana bakan şaşkoloz ve kızgın bakışlarını hiç unutamıyorum.
Küçük büyük, uzun kısa, kalın ince, güçlü güçsüz… Bütün zıt kavramlar yan yana gelip doğanın birer parçası olmayı nasıl da beceriyor. Nasıl doyumsuz göz şıklıkları yaşatıyor bizlere. Renkleri, bakışları, duruşları harika. Dokunmak ve hissetmek istiyorsunuz.
Kalın kabuklu kaplumbağalara, sarı bir civcive, nerede olduğunun şaşkınlığını yaşayan bir deveye ve çabuk unutan balıklara. Baktıkça bakmak, gördükçe görmek istiyorsunuz.
İsteyince de soluğu benim gibi Pet- Shop’ta alıyorsunuz.
Doğayı sevmek, hayvanlara dokunmak, onları izlemek ve şefkatle yaklaşmak… Bunlar hepimizin uygulaması gereken kavramlar. Hayvanları incitmemeye özen gösterelim lütfen . Nefes alıp veren herkes bir canlıdır bunu unutmayalım…
Yazan: Yağmur
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder