SİGARAMIN DUMANINA SARSAM

Titrek ve yaşlı beden birden tabakaya uzanır. Sonra, gürültülü bir öksürükle irkilir etrafındaki kalabalık. Konuşmaya başlamadan gelen ses tonunu temizleme ayarıdır bu. Çok önemli bir görevi icra eder gibi sigara usulca iki dudak aralığına götürülür. Derin bir nefes çekilir.

Bütün dert ve sıkıntı uçup giden dumanda kaybolur adeta. Gözler dumanla karışık yüzü seçmeye çalışır. Sonra kulaklar yaşlı, boğuk ve usuldan gelen sese dikkat kesilir. Yaşlı adam “bu veled şey yine öksürttü beni. İçmeyim diyorum 50 senedir bırakamıyorum.” der. Kaçıncı kez içmeme sözleri vermiştir kendine, kaçıncı kez sevgilisine küser gibi küsmüştür onu hiç bırakmayan dostuna, ancak yalnız kalmak korkusundan hep yolun sonu o adrese çıkmıştır.

Sonra devam eder kendini teselli eden o sözlerine. “Aman içende ölüyor içmeyende.” Kapı birden hızlıca çarpar. Yaşlı adamın bedeni bir anda ağırlaşır. İki dudağın arasından önce özenle tüttürdüğü sigarası düşer sonra şu sözcükleri: “Yaşam bana acı ve kederden başka bir şey sunmadı. Gülücüklerim hep yüzümde saklı kaldı. Beni terk etmeyen bir tek o vardı. Şimdi son tenime dokunanda yerde kaldı.”

Birden ortalık sessizleşir. Boğuk sesin yankısı kaybolur. Pencere şiddetli rüzgarla açılır, tül bir gelinlik gibi odada salınır. Ve yaşlı beden birden sevgilisinin yanına uzanır.

Gözyaşları sel olur. Sevgilisiyle çıktığı yolda yalnızca sevgilisinin ona verdiği hediyelerle sonsuzluğa uğurlanır. Kanserli bir ciğer, titrek eller, son nefesler.

Yazan: Yağmur