BİR GÜN, BİR KİŞİ

Bir gün, bir kişi;

Kendi türleriyle uçmayı ret eden iki ayrı cins kuşa rastlar. Hayli merak eder. Bu iki farklı yaratığın, nasıl olup ta kendi aileleriyle, ait olduklarıyla yaşamak istemediklerini, bir yabancıyı kendi kardeşlerine yeğlediklerini anlamaya çalışır. Biri karga, diğeri leylek. İkisi de o kadar farklıdır ki, ihtimal vermez birbirlerini sevdiklerini. Kardeşleriyle değil de, birbiriyle uçmayı yeğlediklerini. Öyle ya; karga dediğin kargalarla uçmalıdır, leylek dediğinse leyleklerle.

Yaklaşır ve merakla inceler kuşları. Ta ki her ikisinin de topal olduğunuanlayıncaya kadar. O zaman anlar ki;birlikte kaçar, birlikte uçar, birlikte yaşarlar. Bunlar diğerlerinin yanında tutunamayanlardır.

O zaman anlar ki, kimilerini birbirine yakın kılan, sahip oldukları değil, sahip olmadıklarıdır. Topal kuşlar birbirlerinin arızalarını bilir, sömürmek, örtmek yerine kabullenirler. Öyleyse en gerçek dostluklar, ortak varlıklarımız üzerine değil, ortak yoksunluklar üzerine kurulandır. Aynı şekilde; zengin ve mesut olanların ortak paydaları, sabun gibi uçar gider.

Mevlana

Gönderen: Adsız