Yurt dışı gezimiz sırasında bir alışveriş ve eğlence merkezinde gezinirken birden, çocuk oyun parkında buldum kendimi. Oradan biran önce çıkıp başka bir bölüme gitmek için etrafıma bakınırken, 10 15 metre kadar ileride bir çocuğun bana baktığını farkettim. Masum ve birazda meraklı yüz ifadesiyle bana bakan bu çocuğun yüzünü önce zihnime sonra fotografa kaydetmeliydim. 5-10 saniye kadar birbirimize bakışmamızın sonrasında yanımda bulunan fotograf makinasını ona doğru doğrulttuğumda önce yüz ifadesi hafif tedirgin bir hal aldı. Sonra bulunduğu oyun alanının içine doğru hafifçe kaymaya çalıştığı sırada çektim bu kareyi.
Fotograf çekerken çok az fotografda o sırada çektiğim karenin çok iyi olacağı hissini yaşarım. 2 poz çekebildikten sonra heyecanla makinanın arkasındaki ekrandan fotoya baktım. Birisi net değildi, tekrar çekmek istedim ama çocukla kurduğumuz beden dili iletişimimiz bozulmuştu. Onun fotografını tekrar çekemedim ama yine de elimde iyi bir kare olmuştu. Önce yanında bulunan annesine bu kareyi gösterdim. Çocuğunun fotografını görünce güzel bir gülümseme belirdi sonra çocuğuna baktı. Çocuğuna sevecen bir bakışla "ben senin fotografını gördüm ne kadar güzel poz vermişsin" diyen, çocuğunun başarısından gurur duyan anne ifadesi vardı.
Sonra çocukla birbirimize biraz daha bakınarak; hem kendi belleğime hemde fotograf makinasına güzel bir kare kaydetmiş olmanın sevinciyle oradan ayrıldım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder