Bu blogu oluştururken gerekli desteğini benden esirgemeyen arkadaşım Kürşat Akın'a teşekkür ederim. Bakarken çok keyif aldığım kuş fotograflarından birisini de buraya koymak istedim. Eline sağlık üstadım Kürşat.
Cengiz Özdemir fikir, foto ve gezi günlüğü
HOŞGELDİNİZ
Fotoğrafları büyütmek için üzerine tıklayınız
HAYAT YAŞANTI ARAMAK DEĞİL, KENDİNİ ARAMAKTIR. (C.PAVESE)
MUTLULUĞUN RESMİ VAR
“İnsanlar dağların zirvelerini, denizin dalgalarını, büyük nehirleri ve zengin okyanusu temaşa ederler; fakat en büyük mucize olan kendilerini görmeden giderler.”
Saint AUGUSTİN
Saint AUGUSTİN
İnsanın kendini fethetmesi, zaferlerin en büyüğüdür.
EFLATUN
EFLATUN
SEN İZİN VERMEZSEN
Sen izin vermezsen,
kim üzebilir seni?
Senden başka,
kim doldurabilir içindeki boşluğu?
Sen istemezsen,
kim mutlu edebilir seni?
Sen hazır değilsen,
kim yıkar, kim yıpratır seni?
Yazan: Adsız
kim üzebilir seni?
Senden başka,
kim doldurabilir içindeki boşluğu?
Sen istemezsen,
kim mutlu edebilir seni?
Sen hazır değilsen,
kim yıkar, kim yıpratır seni?
Yazan: Adsız
Bu Blogda Ara
DOĞAL BİR BAKIŞ AT HAYATA
Doğal bir bakış atmak istiyorum hayata.
Yaşamın en ince ayrıntılarında basmalıyım deklanşöre. En güzel, en doğal, en salt, en çirkin ya da en güzel anı yakalayana kadar beklemeliyim.
Anlatmalıyım fotoğraflarla ya da yazıyla doğanın en yalın halini. Yazmamalıyım hayatın ironi tarafını. Anlatmak istediğim kavram farklı olmamalı, anlaşılmak istenenle. Tek düze belirtmeliyim cümlelerimi, söz sanatlarının en süslüsünü kullanmadan.
Şart koşmalıyım hayatıma doğallığı…
SEVİYORUM
Seviyorum,
uyandığımda kendime günaydın sarı civciv demeyi.
Seviyorum,
başıma gelen kötü olayları. Acıları beni olgunlaştırdığı için.
Seviyorum,
hata yapmayı. Daha çok yapacak hatalarım var birini daha atlattım diye.
Seviyorum,
kaybettiğim her şeyi. Bana değerlerini öğrettikleri için.
Seviyorum,
beni bırakıp gidenleri. Gerçek mekanlarına gitmenin huzuruna erdikleri için.
Seviyorum,
tek varlığım olan hayatıma soktuğum insanları. Hayatın renklerini öğrettikleri için.
Yazan: Adsız
uyandığımda kendime günaydın sarı civciv demeyi.
Seviyorum,
başıma gelen kötü olayları. Acıları beni olgunlaştırdığı için.
Seviyorum,
hata yapmayı. Daha çok yapacak hatalarım var birini daha atlattım diye.
Seviyorum,
kaybettiğim her şeyi. Bana değerlerini öğrettikleri için.
Seviyorum,
beni bırakıp gidenleri. Gerçek mekanlarına gitmenin huzuruna erdikleri için.
Seviyorum,
tek varlığım olan hayatıma soktuğum insanları. Hayatın renklerini öğrettikleri için.
Yazan: Adsız
2 yorum:
çok hoş resimler
yaşamda hepimizin bir sosyal atamu vardır. İsterseniz önce biraz sosyal atamu açayım.Kendimize en yakın hissettikerimizden oluşur.Bu kardeş, eş, arkadaş, çocuk, birinci ve ikinci derce akrabakardan oluşur.Her atamun(kişinin) kendimize duygusal yakınlığı yada uzaklığı vardır.Bu kişilerin yaşayıp yaşamamasıda
önemli değildir.Kimi kalbimizde saklı, kimi dizimizin üzerinde, kimi yanıbaşımızda. kimininde hep arkamızda olduğunu hissederizz.
Evet benimde sosyal atomum içerisinde kendisi çok uzaklarda olmasına rağmen varlığını hep yanıbaşımda hissetiğimarkadaşımdır.Bazen aileme,dostlarıma,eşime,çocuğuma bile açamadığım konuları O'na rahatça anlatabiliyorum. Kendimi çok kez sorgulamışımdır neden O diye.SAnırım beni yargılamıyor. Başklalarıyla olan sohbetlerinde malzeme olarak kullanmıyor.Beni olduğum gibi kaulleniyor ve benim için önemli olan sırlarıma saygı gösteriyor.
Birgün bemim için çok utandırıcı olan yaşadığım olayı gözyaşları içinde O'na anlattım.Yüz ifadesindende neler hissettiğini anlamaya çalışıyordum.Genellike şaşırma duygusunun hakim olduğunu mimiklerinden okuyabiliyordum.Uzunca bir sürebeni aynı duygula dinledi ve sora kendineözğü anlatımıyla yorumunu yaptı. Benim iin utanç utanç kaynağı olan olayın aslında kendi içimde büyüttümüm sırradan bir olay olduğunu öğrendim.
Yukardaki fotoğrafa bakarken şu anda uzaklarda yaşayan arkadaşımla geçirdiğim o günü tekrar tekrar yaşadım. Veeeeeee aklıma acaba O teyze geelinin sosyal atomunun merakındanda kendimi alamadım. CANEL
Yorum Gönder